Dag 21 - Las Vegas en Dag 22 - Terugvlucht

20-05-14
Vanmorgen hebben we een doos donuts gehaald voor ons ontbijt en zijn we alvast de tassen gaan pakken. Vannacht moeten we er al om 3 uur uit om naar het vliegveld te rijden en alles moet worden uitgezocht. Wat gaat er mee en wat blijft er achter. De koelbox, die we drie weken geleden hebben aangeschaft is te groot, dus die blijft achter. Sommige kledingstukken van Iris, die ze niet meer nodig heeft, gaan in mijn tas en de souvenirs moeten ook allemaal een plaatsje krijgen in mijn tas. Ook de softbalkleren en de nieuwe knuppel moeten met mij mee. Het is wel even passen en meten maar uiteindelijk zit het er in.

Als we gepakt zijn gaan we met de auto op zoek naar het beroemde Welcome in Las Vegas bord om daar de laatste foto's van ons samen te nemen. Daarna rijden we rustig terug naar het hotel. Iris wil nog allerlei dingetjes voorbereiden voor haar komende solo-tour en ik wil eindelijk naar het zwembad. Ik neem een boek mee en heb de hele middag lekker gelezen en in de zon gelegen.

's Avonds gaan we vroeg naar The Venetian, daar zit ook een Panda Express, waar ik mijn laatste Orange Chicken en mijn Shanghai Angus Steak neem. Iris gaat naar de buren en besteld Lasagne. De spanning van het naderende afscheid is voelbaar want ze krijgt geen hap door haar keel. Na ons laatste avondmaal lopen we nog wat over het San Marco-plein totdat het tijd is om naar de Vulcono-show voor The Mirage te gaan, een licht, vuur en vooral een geluidshow van een kwartiertje waarin een vulkaanuitbarsting wordt nagebootst. Wow, dit is helemaal te gek, Iris is zo ontzettend blij dat ze hier nog naar toe is geweest, het is de perfecte afsluiting van onze vakantie.

We rijden terug naar het hotel, Iris doet nog een laatste poging om gelijk te komen met kaarten, maar helaas, mijn voorsprong van twee punten blijft ongewijzigd. We gaan om 11.00 slapen,wetend dat 't een kort nachtje wordt.

21-05-14
Vanmorgen om drie uur ging de wekker. We zijn er redelijk snel uit, eten de laatste donuts op en pakken onze laatste spullen in.
Zwijgend lopen we met onze bagage naar de auto. Van Iris haar plan om te stoppen met roken is weinig terecht gekomen, ze wil er nog snel ééntje roken voordat we afscheid nemen.

Dan rijden we via de Strip een laatste keer door Vegas, ook al is het vier uur, alles flikkert je tegemoet. Het is wel rustiger op straat. Als we de auto hebben ingeleverd gaan we met een shuttlebus naar de terminal. Ik ben dan nog van mening dat Iris en ik dezelfde terminal, nummer 1, moeten hebben. Al snel blijkt dat ik bij de terminal van US Airways sta inplaats van United Airlines, een foute interpretatie van de letters U.A. Ik moet naar terminal 3! Omdat ik toch een uur later dan Iris de lucht in ga breng ik haar tot aan de paspoortcontrole. Daar nemen we snel afscheid, de ogen met tranen gevuld. Ja, alleen is toch maar alleen.

Met een andere shuttlebus kom ik bij terminal 3 aan, nadat ik m'n bagage heb ingeleverd en door de paspoortcontrole ben gegaan app ik nog effe snel met Iris. De ergste tranen zijn alweer gedroogd en ze heeft alweer praatjes! Dan komt het vliegtuig naar Washington, ik check in en lees een boek, ik zit nog zo vol energie dat ik niet kan slapen.

Na een tussenstop in Washington stap ik in het vliegtuig naar Amsterdam. Het is een oud vliegtuig zonder enige luxe, een videoscherm net effe groter dan een postzegel. Mijn handbagage moet ergens achterin. Ik hoop dat de vleugels het houden. We lopen een uur vertraging op omdat eerst de koelkast gerepareerd moet worden en daarna er een wolkbreuk komt die ons opstijgen verhinderd. Na een tijdje wordt het droog en kunnen we alsnog de lucht in. Ik kan nauwelijks slapen, zie het buiten donker worden en enkele uren later de zon weer doorbreken.

Dan kom ik 's morgens vroeg op Schiphol aan, het is lekker weer, en Christa en Madelon pikken me op.
Het einde van drie weken intensief toeren met Iris door Californië.