Dag 20: Muxía - Santiago

Vanmorgen uitgeslapen, om 9 uur wakker geworden. Daarna rustig de rugzak gepakt en geparkeerd bij de receptie. Vannmorgen was het licht bewolkt, helemaal niet erg na zoveel hete dagen. Ik ben opnieuw naar het einde van de landtong gelopen om daar de top van de berg te beklimmen en te genieten van het panorama. Heb wel gisteren aan Christa beloofd dit via de veilige kant te doen en niet, zoals vier jaar geleden, via de beklimming van de steile rotswand. Daarna voor het eerst op deze trip churro’s gegeten, de in olie gebakken deegsliertjes. Bestrooid met suiker. Erg lekker met een espresso’tje.

Daarna terug naar de herberg om een uurtje te hangen tot dat het etenstijd is.

Vandaag ga ik Percebes de Muxía proberen.Dat zijn eendenmosselen die door de locale “plukkers” met gevaar voor eigen leven van de rotsen vlak bij de zee gehaald worden. Het schijnt een delicatesse te zijn.

De plukkers doen dit werk maar 10 dagen per maand omdat het fysiek zo zwaar is. Er gebeuren nog steeds dodelijke ongelukken, want met slecht weer is het super gevaarlijk.

Het kan eigenlijk alleen met eb en dan nog zitten ze met een touw aan de rotsen verankerd.

De smaak lijkt een beetje op die van de mossel. De Percebes ziet er uit als een dinosauruspootje, vaak zitten er meerdere bij elkaar.

Je eet ze door ze bij het kopje, de schaar te pakken en het steeltje vast te houden. Dan knak je ze, wel van je af want anders zit je onder het vocht, het buitenste van het steeltje kun je er dan vanaf trekken en dan zuig je het binnenste poliepje uit de schaar. ‘T is nog hard werken voor je eten en je moet het met je vingers doen anders lukt ‘t niet.

Ik had het al snel in de vingers, grapje, en het smaakte me heerlijk.

Omdat de vangst tijdrovend en gevaarlijk is is het wel een exclusiviteit. De prijs ligt dan ook hoger dan dat je voor mosselen of jacobsschelpen betaald. Maar het is de laatste middag in Muxia en als ik ze in Santiago neem komen ze á. niet uit Muxia zelf en b. zijn ze nog duurder. Daarna is het wachten op de bus die pas om 15.15 gaat.

T is nog een gedoetje om de bus in te komen, de meeste ‘toeristen’ die hier een nachtje hebben doorgebracht hebben een electronisch ticket, die mogen eerst de bus in want anders wordt de chauffeur gek. De mensen die een kaartje moeten kopen sluiten achteraan, maar gelukkig is er plek zat in de touringcar, pfff, iedereen zit er in.

Op naar Santiago.

Op het busstation van Santiago, wat buiten de stad zelf ligt omdat er geen busverkeer in het centrum is, was het nog een goed half uurtje lopen naar de herberg. Ook deze ligt 1200 meter van het centrum, op zich geen probleem wan ik hoef er vanavond niet persé naar toe. Het is een mooie herberg met goede moderne voorzieningen.

Ik heb twee biertjes gedronken op een terrasje, de herberg ligt op de aankomstroute van de Camino Francès en de Camino del Norte dus je ziet de godganse dag mensen met rugzakken voorbij komen.

Omdat ik natuurlijk vanmiddag al heerlijk, maar duur, gegeten had ben ik vanavond niet helemaal naar het centrum gelopen maar op 5 minuten lopen van het hostel gezwicht voor een durum kebap dobre, een Turkse pizza dus, maar wel met extra vlees. T was goed te eten en ik zit nu goed vol. Ook de Spaanse gastarbeiders mogen profiteren van Erik z’n Camino. Maar morgen weer gewoon Spaans hoor!

Morgen de Compostela halen en musea bezoeken, dat hoeft niet zo vroeg dus ik kan morgen rustig de dag starten. Nu nog even wakker blijven totdat ik een appje krijg van Christa, want die zit nu in het vliegtuig terug naar Nederland.

Bueneas Noches, hasta mañana.