Dag 1: Irun - San Sebastian
Blijf op de hoogte en volg Erik
16 September 2017 | Spanje, San Sebastian
Allereerst even een vervolg op het verhaal van gisteren. Gelukkig vertrok de vlucht naar San Sebastian redelijk op tijd. Tien minuten te laat, dat is voor Spaanse begrippen ongekend goed.
We werden met een bus naar een propellervliegtuig gereden. Dacht dat ik in de maling werd genomen maar we bleken er echt in te moeten. In totaal konden er maar 60 man in. Met veel horten en stoten landen we uit eindelijk op de plaats van bestemming. Vlug van de vliegtuigtrap af door de stromende regen naar het luchthavengebouw. Binnen 5 minuten was ook de bagage uitgeladen. De controle bestond uit twee vutters. Gelukkig stonden er taxi's klaar. Aangegeven waar ik naar toe moest en om kwart over negen was ik dan in de herberg. Deze was vol maar in een omgebouwde garage was nog plek gecreëerd voor 28 slaapplaatsen. T was droog en warm, daar is dan ook alles mee gezegd. Twee houten hokjes met toilet en een wasbak met alleen koud water. Maar gratis, dus niet zeiken.
Toch nog redelijk geslapen en s morgens snel een ontbijtje genuttigd. In goed vertrouwen de tas op de slaapzaal gelaten.
Toen aan de eerste wandeldag begonnen, het had de hele nacht geregend en het miezerde nog dus met regenpak aan vertrokken. De paden waren zwaar en spekglad. Gelukkig boden de stokken steun. Na een uurtje werd het droog. Het werd een mooie maar zware wandeling. Toen kwam ik bij een oversteekplaats met een pont. Toen ik m'n geld wilde pakken kon ik m'n portemonnaie niet vinden. Paniek, want ook de pas, creditcard en m'n rijbewijs zaten er nog in. Ik was van plan alles te splitsen maar door al dat gedoe was het er nog niet van gekomen. Zou het dan toch gejat zijn in die vijf minuten dat ik was ontbijten? Ik heb drie keer de tas door gespit maar noppes. Wat nu? Een mevrouw zag mijn paniek en bood aan om te bellen naar de herberg. Niets gevonden. Ze gaf spontaan 20 euro voor de overtocht en de bus naar San Sebastian. Allereerst passen geblokkeerd en ANWB gebeld. Toen een zoektocht gehouden naar een Western Union voor opname van nieuw geld want ook dat was weg. Gelukkig had ik m'n paspoort nog. De zoektocht werd hoe langer hoe wanhopiger. De ene na de andere bank ging dicht en Western Union vestigingen bleken niet te vinden. Christa had inmiddels een geldstorting gedaan maar ik vreesde dat ik tot aan maandag van inmiddels 17,50 moest leven. Uit wanhoop maar een pension geboekt want daar zou ik langer kunnen blijven. Ik zag het even helemaal niet meer zitten. Wat een gekloot.
Bij het uitpakken, wat tref ik aan tussen de waterzak en de achterkant van de rugzak, ja hoor, de portefeuille. Ik stond bijna te janken van geluk. Gelijk maar een tapasbar ingedoken en tapas en een paar biertjes genomen. Inmiddels is alles weer op orde, ik heb San Sebastian nog uitgebreid bekeken en ben klaar voor de volgende etappe. Als ik het extra geld van de Western Union ook nog opneem compenseert dat enigszins het gebrek aan passen. Hopenlijk blijft verder leed me nu bespaard.
We werden met een bus naar een propellervliegtuig gereden. Dacht dat ik in de maling werd genomen maar we bleken er echt in te moeten. In totaal konden er maar 60 man in. Met veel horten en stoten landen we uit eindelijk op de plaats van bestemming. Vlug van de vliegtuigtrap af door de stromende regen naar het luchthavengebouw. Binnen 5 minuten was ook de bagage uitgeladen. De controle bestond uit twee vutters. Gelukkig stonden er taxi's klaar. Aangegeven waar ik naar toe moest en om kwart over negen was ik dan in de herberg. Deze was vol maar in een omgebouwde garage was nog plek gecreëerd voor 28 slaapplaatsen. T was droog en warm, daar is dan ook alles mee gezegd. Twee houten hokjes met toilet en een wasbak met alleen koud water. Maar gratis, dus niet zeiken.
Toch nog redelijk geslapen en s morgens snel een ontbijtje genuttigd. In goed vertrouwen de tas op de slaapzaal gelaten.
Toen aan de eerste wandeldag begonnen, het had de hele nacht geregend en het miezerde nog dus met regenpak aan vertrokken. De paden waren zwaar en spekglad. Gelukkig boden de stokken steun. Na een uurtje werd het droog. Het werd een mooie maar zware wandeling. Toen kwam ik bij een oversteekplaats met een pont. Toen ik m'n geld wilde pakken kon ik m'n portemonnaie niet vinden. Paniek, want ook de pas, creditcard en m'n rijbewijs zaten er nog in. Ik was van plan alles te splitsen maar door al dat gedoe was het er nog niet van gekomen. Zou het dan toch gejat zijn in die vijf minuten dat ik was ontbijten? Ik heb drie keer de tas door gespit maar noppes. Wat nu? Een mevrouw zag mijn paniek en bood aan om te bellen naar de herberg. Niets gevonden. Ze gaf spontaan 20 euro voor de overtocht en de bus naar San Sebastian. Allereerst passen geblokkeerd en ANWB gebeld. Toen een zoektocht gehouden naar een Western Union voor opname van nieuw geld want ook dat was weg. Gelukkig had ik m'n paspoort nog. De zoektocht werd hoe langer hoe wanhopiger. De ene na de andere bank ging dicht en Western Union vestigingen bleken niet te vinden. Christa had inmiddels een geldstorting gedaan maar ik vreesde dat ik tot aan maandag van inmiddels 17,50 moest leven. Uit wanhoop maar een pension geboekt want daar zou ik langer kunnen blijven. Ik zag het even helemaal niet meer zitten. Wat een gekloot.
Bij het uitpakken, wat tref ik aan tussen de waterzak en de achterkant van de rugzak, ja hoor, de portefeuille. Ik stond bijna te janken van geluk. Gelijk maar een tapasbar ingedoken en tapas en een paar biertjes genomen. Inmiddels is alles weer op orde, ik heb San Sebastian nog uitgebreid bekeken en ben klaar voor de volgende etappe. Als ik het extra geld van de Western Union ook nog opneem compenseert dat enigszins het gebrek aan passen. Hopenlijk blijft verder leed me nu bespaard.
-
16 September 2017 - 23:01
Christa:
Wat zal jij lekker slapen vannacht mop. Zal je alvast aanmelden voor de cursus : Zoeken voor mannen. -
17 September 2017 - 07:43
Rosemarie:
Wow wat een actie Eric!! Ik voelde je paniek in je verhaal. Enne ik.zal je aanmelden voor de cursus hoe pak ik een tas in ;-). Succes met wandelen en geniet van de omgeving. -
17 September 2017 - 08:59
Peter:
Wat een verhaal. Dit noemen ze nou een avontuur. Kan misschien verfilmd worden. Succes verder. -
17 September 2017 - 10:24
Janette:
-
17 September 2017 - 21:56
Christa:
Goed verhaal Janette, lekker kort -
17 September 2017 - 22:23
Olof:
Ha broer, wat een hectisch begin van je avontuur!
Begin je nu al vergeetachtig te worden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
