Dag 36 Olveiroa - Finisterre
Blijf op de hoogte en volg Erik
17 Oktober 2012 | Spanje, Fisterra
In het donker de tas gepakt en wat later er achtergekomen dat ik de verkeerde poncho heb meegenomen, hij past gelukkig wel maar is een stuk korter. Om even voor half 8 kwam de bus, een touringcar, naar Cee.
Na een half uurtje door de bergen te zijn gereden kwamen we aan in Cee, het was nog donker dus we zijn eerst koffie gaan drinken. Toen om 9 uur op pad gegaan. Ik heb een stuk met Jozef vooruitgelopen van de ene kuststrook naar de andere. Om 10.15, na zo´n 6 km. in Estorde aangekomen en nog net op tijd in een restaurant gedoken voor dat de regenbuien wederom losbarstten.
Daar maar koffie met gebak genomen en gewacht tot het droog werd, helaas werd het niet meer drogg, dus maar weer voor de laatste 9 km. een taxi besteld.
In Finsterre een koffie gedronken, en ja hoor, daar waren ze weer, Matt en Brittany. Zij waren al een dag in Finisterre en hadden de nacht door gebracht in een hotel dat ik op hun aanraden ook maar genomen heb.
Voor € 30,-- een eenpersoonskamer met bad. Ik ben namelijk klaar met de herbergen, het heeft lang geduurd maar ik ben vannacht te grazen genomen door de bed-bugs, ook wel bedvlooien, genaamd.Overal op mijn lijf kleine beten en het jeukt als de neten (of bed-bugs).
Ik heb inmiddels mijn slaapzak en sloop in plastic gewikkeld om mijn kleren te beschermen, die twee komen niet meer uit de rugzak tot ik thuis ben. Mijn hoeslaken heb ik weggedonderd. De rest van deze reis slaap ik in hotels en pensions, waar de lakens tenminste gewassen worden en wit zijn zodat je ze kunt controleren, dat is met een zwarte slaapzak onmogelijk.
Nadat ik mijn tas had neer gezet ben ik met Matt en Brittany eerst verse vis, in dit geval Dorade, gaan eten. Finisterre is tenslotte de meest westelijke haven van Spanje en behalve trekpleister voor toeristen en pelgrims ook een vissersplaatsje.
Daarna zijn we naar Cabo de Finisterre gelopen, de meest westelijke punt van Spanje, daar waar Jan Jago, aan land gekomen zou zijn om het woord te prediken en om de Moren te verslaan.
Toen we wegliepen voor de tocht van 3 km was het weer redelijk maar al snel werd het weer bar en boos. Stortbuien, ik ben er zo klaar mee. Hoewel het best indrukwekkend was om eindelijk aan het einde van de pelgrimstocht te staan en de zee tegen de rotsen te zien spatten, was het uitzicht waardeloos en bleef het ook op de terugweg gestaag doorregenen.
Bij terugkomst in het hotel eerst maar drie kwartier in bad gelegen. Nu is het bijna half 8, honger heb ik nog niet, ik heb net twee bananen op. Eerst maar even een internetcafé opzoeken om deze verslagen er op te zetten. Dan maar naar niet al te laat naar bed, ik ben moe en verkouden en moet oppassen dat ik niet echt ziek wordt, er wacht nog een tweede vakantie!
Morgen ga ik met de bus naar Muxia, het weer is morgen ook nog bar slecht, pas op vrijdag schijnt het wat op te knappen, hopenlijk heb ik nog drie leuke dagen in Santiago.
Na een half uurtje door de bergen te zijn gereden kwamen we aan in Cee, het was nog donker dus we zijn eerst koffie gaan drinken. Toen om 9 uur op pad gegaan. Ik heb een stuk met Jozef vooruitgelopen van de ene kuststrook naar de andere. Om 10.15, na zo´n 6 km. in Estorde aangekomen en nog net op tijd in een restaurant gedoken voor dat de regenbuien wederom losbarstten.
Daar maar koffie met gebak genomen en gewacht tot het droog werd, helaas werd het niet meer drogg, dus maar weer voor de laatste 9 km. een taxi besteld.
In Finsterre een koffie gedronken, en ja hoor, daar waren ze weer, Matt en Brittany. Zij waren al een dag in Finisterre en hadden de nacht door gebracht in een hotel dat ik op hun aanraden ook maar genomen heb.
Voor € 30,-- een eenpersoonskamer met bad. Ik ben namelijk klaar met de herbergen, het heeft lang geduurd maar ik ben vannacht te grazen genomen door de bed-bugs, ook wel bedvlooien, genaamd.Overal op mijn lijf kleine beten en het jeukt als de neten (of bed-bugs).
Ik heb inmiddels mijn slaapzak en sloop in plastic gewikkeld om mijn kleren te beschermen, die twee komen niet meer uit de rugzak tot ik thuis ben. Mijn hoeslaken heb ik weggedonderd. De rest van deze reis slaap ik in hotels en pensions, waar de lakens tenminste gewassen worden en wit zijn zodat je ze kunt controleren, dat is met een zwarte slaapzak onmogelijk.
Nadat ik mijn tas had neer gezet ben ik met Matt en Brittany eerst verse vis, in dit geval Dorade, gaan eten. Finisterre is tenslotte de meest westelijke haven van Spanje en behalve trekpleister voor toeristen en pelgrims ook een vissersplaatsje.
Daarna zijn we naar Cabo de Finisterre gelopen, de meest westelijke punt van Spanje, daar waar Jan Jago, aan land gekomen zou zijn om het woord te prediken en om de Moren te verslaan.
Toen we wegliepen voor de tocht van 3 km was het weer redelijk maar al snel werd het weer bar en boos. Stortbuien, ik ben er zo klaar mee. Hoewel het best indrukwekkend was om eindelijk aan het einde van de pelgrimstocht te staan en de zee tegen de rotsen te zien spatten, was het uitzicht waardeloos en bleef het ook op de terugweg gestaag doorregenen.
Bij terugkomst in het hotel eerst maar drie kwartier in bad gelegen. Nu is het bijna half 8, honger heb ik nog niet, ik heb net twee bananen op. Eerst maar even een internetcafé opzoeken om deze verslagen er op te zetten. Dan maar naar niet al te laat naar bed, ik ben moe en verkouden en moet oppassen dat ik niet echt ziek wordt, er wacht nog een tweede vakantie!
Morgen ga ik met de bus naar Muxia, het weer is morgen ook nog bar slecht, pas op vrijdag schijnt het wat op te knappen, hopenlijk heb ik nog drie leuke dagen in Santiago.
-
17 Oktober 2012 - 20:59
Chris:
nou mop met jouw kalium zit het wel goed hoor :) -
17 Oktober 2012 - 23:09
Willem Jan:
Waarschijnlijk kijk je nu anders terug op de tocht tót Santiago. Wel een woest slot voor een lange reis! En dan al die diertjes die jou hele-le-maal zien zitten en geen geboeg van je krijgen! Die hebben het er waarschijnlijk nu nóg over: je was zo lekker dat de halve familie met je is mee gegaan in je zwarte slaapzak (zó attent) en met z'n allen zitten te wachten tot ze worden bevrijd...
Zie je over niet al te lange tijd! -
18 Oktober 2012 - 10:29
Peregrinofrans:
¡Hola Erik,
Je hebt kennis gemaak met bedwantsen. Deze kleine önschuldige"insecten doen niets ander wat muggen ook doen. Slechts een beetje bloed aftappen. Weliswaar elke keer een aantal bijtjes.
Je kan ook een spuitbus kopen: GOIBIO xtreme antimosquitos tropical lotion
Dit werkt zeer goed.(Om de jeuk te verzachten kan je een klein flesje lavendolie aanschaffen en de beten een weinig daarmee inwrijven).
Mocht je dit niet doen en je komt thuis METEEN de rugzak en inhoud wassen op minstens 60 graden of meteen de diepvriezer in!!
En niet de rugzak even laten staan! Meteen actie!!
Het maakt niet uit waar je slaapt, ook in een 5 sterren hotel kan je dat overkomen!
De pelgrims of toeristen zorgen voor de verspreiding van deze insecten.
Ik wens je nog een mooi verblijf toe in Muxia en SdC.
Buen Camino, -
18 Oktober 2012 - 11:40
Jolanda:
Wat een pech met het weer maar het zit er bijna op. Ik wens jou en Christa een hele fijne vacantie toe met veel zon en lekker eten.
We spreken elkaar. Groetjes, Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
