Dag 35 Negreira - Olveiroa

Vanmorgen, tijdens het vertrek om 9.30 Irina ontmoet uit de Oekraïne, maar woont al 12 jaar in Innsbruck en is vanuit daar naar Santiago gelopen, petje af, 3 maanden onderweg. Samen zijn we begonnen aan de tocht naar Olveiroa, ruim 33 km. Het miezerde al toen we weggingen, maar dat was nog wel te handelen, maar al snel begon het harder te regenen, en harder, en harder, en storm, het werd noodweer.

Na 12 km. zeiknat te zijn geregenden tot op het bot verkleumd, om ong. 12 .00 in een café in Vilaserio aangekomen. Daarna een uurtje bijgekomen toen besloten met Irina, en zes anderen twee taxi´s op te trommelen diie ons naar het eindpunt zouden brengen. We moesten eigenlijk nog 20 km. lopen, dat is in zulk weer 5 uur en dat is onverantwoord. Het moet wel redelijk blijven, een bui is niet erg maar 8 tot 9 uur lopen in dit noodweer dat kan niet.

In Olveiroa staat een hele leuke herberg met goed sanitair, verwarming en droger om alles weer draagbaar te krijgen. En ze hebben nog meer maar daarover later. En nu maar hopen dat het weer opknapt.

Vanmiddag met Irina, en twee andere Oostenrijkers, Jozef en Christa, eerst in de keuken, een klein kamertje achter de herberg, een fles wijn leeggedronken en toen een zeer diep gesprek gevoerd (dronken) over de camino, liefde, toekomst, enz. Daar na teruggegaan naar de herberg en onder het genot van een tweede flesje nog eens alles herhaald. Je moet wat doen om warm te worden. Het is bovendien buiten hondenweer, er is geen restaurant dus een stokbroodje met omelet en bacon is het beste wat je kunt krijgen. De grootste honger is gestild, vanavond maar vroeg naar bed, want morgen om 6.00 op, om 6.30 ontbijt en om 7.15 de bus naar Cee, zo´n 15 km van Finisterre, de laatste km. lopen we dan wel weer.