Dag 12: Meis - Vilanova de Arousa

Goedemorgen,

hierbij alweer het 12e verslag vanaf de Camino. Dit keer vanuit Vilanova de Arousa. Een klein havenstadje aan de Ria do Arosa, met zijn brede uitmonding die in de Atlantische oceaaan uitkomt.

Het was vanmorgen tot ik, wakker gemaakt door het gestommel van de andere pelgrims, nog maar 6.30. En ik gaf je nog wel voorgenomen om rustig aan te starten. Na het ontbijt in de herberg toch maar in het donker op pad gegaan. Na ongeveer 50 meter ging het pad stijl naar beneden. Ik ben terstond ongedraaid, heb in de herberg nog twee koppen koffie genomen, wat gelezen en heb het om 8.15 opnieuw geprobeerd.

Dit keer ging het beter maar het was ontzettend zwaar. Het traject heetRuta da Pedra e da Agua, het Pad van stenen en water. Het is prachtig, maar zeer gevaarlijk, een slippartij is zo gemaakt. Ik ben zo blij dat ik goede schoenen en prikstokken heb.

Na 40 minuten werd het pad beter begaanbaar en na nog een half uurtje lopen kwam ik bij de eerste bar aan. Ik bestelde daar alleen een espresso, een pastei de nata en een colaatje maar kreeg er een croissant, een stokbrood marmelade, een stokbrood met omelet, walnoten, tomaat en vijgen bij. En dat alles voor 4 euro.

Na deze onderbreking doorgelopen en na een aantal leuke klimmetjes en mooie bospaden weer bij de kustlijn aangekomen. Om 13.30 was ik bij de herberg, eenvoudig maar goedkoop. Daarna gekeken waar ik morgen op de boot moet stappen en wat gegeten. Ik bestelde een broodje tonijn met piementos, rode zoete pepers. Bleek een stokbrood te zijn van 50cm breed!

Vanmiddag wat gerust en toen nog even naar de haven gelopen. Daar kwam ik Cam en Valerie tegen die op weg waren naar de supermarkt. Toen besloten dat ik vandaag zoveel naar binnen had gewerkt dat nog een keer een diner teveel van het goede zou zijn. Dus ik heb in de supermarkt een sushipakketje, druiven en een halve meloen gekocht en twee flesjes water. Samen met de Amerikanen nog een klein glaasje wijn gedronken en toen in de albergue mijn ‘dinertje’ verorberd.

Tot slot even met Christa gebeld, zij zit nu in Eindhoven en gaat morgen met goede vriendin Caro 8 dagen naar Kreta. In een luxe resort met restaurants en zwembad op, voor haar, loopafstand. En zo hoort t ook, ze komt één dag voor mij weer thuis en dan hebben we beide onze verhalen te vertellen.

En vallen we elkaar natuurlijk snikkend in de armen, hahahaha