Dag 7 Villamayor de Monjardin - Viana

Vandaag maar weer eens vroeg uit de veertjes, om 6.00 uur begon iedereen zich te roeren, doorslapen is dan onmogelijk. Na een ontbijtje afscheid genomen van de hollandse kolonie en van Pascale. Ik ga er vandaag maar weer eens tegen aan. Ik wil op tijd in een grotere plaats zijn om deze blogs bij te werken en om m´n foto´s te kunnen opladen. In het donker begonnen met lopen, geen pretje op paden die uit groffe stenen bestaan. Ik ben al om 9.00 uur in Los Arcos en om 10.15 in Torres del Rio. Het landschap is droog, veel hooivelden, afgewisseld met wijngaarden en olijfgaarden. Veel vervallen huisjes en alle riviertjes zijn droog. Na drie en een half uur lopen even pauze genomen, maar het is overal uitgestorven. Ik kom niemand tegen. Pas ver na Torres del Rio kom ik weer de eerste pelgrims tegen. Het is vandaag weer dalen en klimmen. Ik krijg opnieuw last van de rechterknie en moet dringend naar het toilet. In Viana loop ik de eerste bar in en blijf zeker 10 minuten op het toilet. Dat krijg je al je de avond ervoor zoveel eet.

Het is intussen 12 uur. Ik besluit om in Viana te blijven en boek een bedje in de plaatselijke herberg. Hier kan ik mooi skypen met thuis en mijn blog bijwerken. De stapelbedden hier zijn 3 hoog. Vanavond ga ik maar eens paella proberen, ik krijg een beetje genoeg van de pelgrimsmaaltijden. Het is veelal pasta of patat met een stukje vlees. Aan groente´s wordt hier niet gedaan.

Tevens heb ik al jullie commentaar, en hele leuke reacties gelezen. Ik vindt het allemaal heel leuk om te lezen maar kan niet op elke reactie reageren. Maar ga vooral door!

Groet aan jullie allen, ik ga nu opfrissen en aan de paella.

Helaas blijkt de paella op, fuck, toch maar weer een pelgrimsmenu.
Salade, vis en patatas. Terwijl ik bestel komen er een Amerikaans echtpaar en een Canadese binnen, ze komen er gezellig bij zitten. Binnen de kortste keren vliegen de meest wilde verhalen over tafel over drugssmokkel, illegale grensoverschrijding enz. Ook de pool komt weer ter sprake. Blijkbaar vindt iedereen hem een rare snuiter. Ook hebben we het nog even over een duits meisje van 20 die met haar 2 maanden oude kindje, ja je leest het goed, onderweg is: ze had nog twee manden zwangerschapsverlof en geeft toch borstvoeding, bagage gaat onder in de buggy en ze loopt veel stukken over verharde wegen die voor de fietsers zijn bedoeld. Om 10.00 lekker slapen, dat valt tegen, de matras blijkt ongeveer 2 cm dik te zijn. Ik kan de lattenbodem voelen.