Dag 17 Carrión - Terradillos de los Templarios

Vanmorgen begonnen de twee Amerikanen op mijn kamer al om kwart voor vijf lawaai te maken. Wijs geworden door ervaring ben ik tot kwart over zeven blijven liggen. Daarna binnen 15 minuten alles ingepakt en om 7.30 vertrokken. Het was een lange, rechte en eenzame etappe. Bovendien was het koud, gelukkig had ik de wind in de rug. Veel mensen hebben al handschoenen gekocht tegen de kou.

Onderweg kwam ik Mirko en Anja uit Berlijn weer tegen. Mirko had last van z´n voeten en ging langzaam vooruit, letterlijk dan.

Nadat ik onderweg zo´n 30 pelgrims had ingehaald, geen van allen bekenden, ben ik voor een kop koffie en thee muffins gestopt in Calzadilla de la Cueza. Daar stond een ober achter de bar met het zelfde t-shirt als ik aan had, dat van Nijmegen 2012. Alleen hij had ´m niet gelopen maar van een vriend gekregen. Na een stop van zo´n 20 minuten het laatste deel van vandaag gelopen tot Terradillos de los Templarios.

Ik kwam daar als één van de eerste aan. Er was dus nog de mogelijkheid om een goed slaapplaatsje uit te kiezen. Het is een leuke herberg met goed sanitair en een binnentuin. Heel sfeervol.

Zo dadelijk even op internet en dan opfrissen en relaxen. Volgens mij is het een klein dorpje dus veel valt er niet te bekijken. Ben benieuwd of er straks nog bekenden komen binnendruppelen.

Volgens de kilometerteller zit ik nu op de helft van de reis naar Santiago. Ik heb echter besloten indien de beentjes blijven werken door te gaan naar Finisterre, aan de kust. Dat is het eigenlijke einde van de echte route. Deze trip is nog 90 km extra, maar zoals het nu gaat is dat geen probleem.

Vanmiddag aan de wijn gezeten met Alison, Kimberley uit Utah, David uit San Diego en nog een Kimberley, echt teut geworden. David ging telkens staan en verkondigde luidkeels: " We're halfway!!!!" en dan ging iedereen proosten met elkaar. Op een gegeven moment had ik een hele fles wijn achterovergeslagen, tijd om te stoppen. Tijdens de maaltijd heb ik alleen nog mmar water gedronken. De maaltijd bestond uit pasta en gehaktballetjes en frites, niet zo bijzonder maar het was bijzonder gezellig en door de wijn werdt iedereen blij en vrolijk.

Ik ben er inmiddels achter gekomen dat ik het alleen lopen en het alleen bekijken van plaatsjes wel lekker vindt maar dat ik toch ´s avonds enorm snak naar gezelschap. Het is niet leuk om in je eentje te gaan eten.