Dag 20 Puenta Villarente - León

Vanmorgen van het brood, dat ik nog over had van zaterdag, maar een broodje jam gemaakt. In het zelfde café van gisteren nog een kopje koffie gedronken, ditmaal zonder taartje.

In het café zat Julia, die samen met Siriane en Miquel was opgetrokken te ontbijten. Omdat we toch maar 13 km moesten naar León en de herberg niet voor 11 uur open ging, besloot ik om samen met haar naar León te lopen. Julia is nanny in Londen, ze werkt voor "the rich and famous"

De tocht naar León was eentonig en rechtuit. Vlak voordat ik bij de herberg aankwam zag ik een outdoor-shop. Daar heb ik handschoenen gekocht omdat het ´s morgens rond het vr¡espunt is. In de bergen, die over een dag of vier gaan komen, zal het er niet warmer op worden en als ik ergens de schurft aan heb is het kouwe jatten.

Na het installeren in de herberg, een vrij grote met aparte slaapzalen voor de mannen en de vrouwen (zelfs de echtparen worden gescheiden) omdat het klooster wordt gerund door nonnen, vanavond is er ook een pelgrimsmis, ben ik de stad in gegaan.

Al na 5 minuten liep ik Matthew en Brittany tegen het lijf. Zij waren op weg naar een chinees restaurant. Samen met Paulino, een New Yorker en Mets-fan hebben we heerlijk chinees gebunkerd.

Eiersoep, haaievinnensoep, loempia´s, biefstuk met groene paprika´s, garnalen, kip met cashewnoten, Tipan gerechten, nasi, teveel om op te noemen.

Na de maaltijd zijn we nog naar El Corte Ingles gelopen, een groot warenhuis. Daar heb ik afscheid genomen en ben terug gelopen naar de herberg. Daar waren Mirko, Anja, Jay en Lauren inmiddels ook aangekomen. Elke keer neem je afscheid en twee of drie dagen later zie je elkaar weer.

Om 4 uur ging alles weer leven, na de siësta, en heb ik de kathedraal van León bezocht. Indrukwekkend, heel veel glas in lood, maar lang niet zo mooi als die van Burgos. ook staat er nog een groot pand dat is ontworpen door Antonio Gaudi.

Vanavond om 19.00 de pelgrimsmis en daarna nog een borrel met de Amerikanen. Exact om 20.00 was de mis afgelopen en stond ineens Mirjam, die zo in de put zat, voor mijn neus. Ze had de bus vanaf Burgos genomen, ging even in León kijken, daarna met de bus over de bergen in Galicië naar Santiago en later deze week naar huis. Ze had er vrede mee dat haar lichaam de tocht niet aankon en had toch weer de moed verzameld om verder te gaan met hhar leven.

Matt en Brittany waren inmiddels ook aangeschoven en we zijn nog ergens tapas gaan eten en een wijntje drinken. Ik moest voortmaken want de herberg sloot al om 21.30. "Ora et Labora" staat hier hoog in ´t vaandel, als je wilt gaan feesten neem je maar een hotel!