Dag 13: Vilalba - As Pontes García Rodriquez

Vanmorgen, na een gezamenlijk ontbijt met Jula, Anke en Carlo iedereen vaarwel en misschien tot ziens gewenst en met de telefoon in de hand de tocht naar As Pontes ingezet. Google Maps is vanaf nu m’n grootste en enige vriend. Het was heerlijk wandelweer, nog wel ietsjes koud dus het jack moest aan maar dat is niet erg.
Na zo’n twee uur wandelen door de natuur kwam ik toch op de grote(re) weg uit. Toevallig zat daar een café tegenover een bezinepomp dus daar maar een koffie gedronken en de route aangepast. Ik loop t liefst door de natuur, desnoods een paar km extra.
Om half één nog maar een pauze gehouden, in de natuur want er staan hier amper huizen. Er zijn alleen maar, vaak vervallen, boerderijen met hele grote waakhonden. Meestal zitten ze aan een ketting of lijn maar ik heb het vandaag 2 keer meegemaakt dat ze op me af kwamen hollen. Dat is geen pretje, ik blijf gewoon hetzelfde tempo lopen, wijk niet van m’n lijn af en kijk ze zeker niet aan. Achter je hoor je dan het geblaf en het lage gegrom en je doet een schietgebedje dat ze je niet aanvliegen. Negeren is hopelijk de beste manier.
Om twee uur kwam ik in As Pontes aan, de grootste industriestad van de regio. Er staar hier een gasfabriek met een schoorsteen van 365 meter hoog, en daar worden geen Zwarte Pieten (tegenwoordig Roetveeg Pieten) in opgeleid!
In het hotel wat ik geboekt had, want er is hier geen herberg natuurlijk, heb ik heerlijk opgefrist en een wasje gedaan die ik op een aparte wijze heb opgehangen. Aan de wandelstokken.
Alle restaurants zijn hier of dicht, of duur, of gaan pas om 20 uur open, dus het wordt vandaag Kluuf’s maaltijdsalade dag! Samen met een Amstel Radlertje, zo lekker. En verse ananasstukjes toe. Gezond bezig.
Ik heb ook al een pension in Ferrol geboekt, waar ik morgen heen ga, 40 km en dat helaas wel voornamelijk langs tweebaanswegen.
Dus ik ga straks op tijd m’n bedje in, want morgen om half zeven gaat de wekker. Á manãna