Dag 14: As Pontes de García Rodríguez - Ferrol

Na een nacht in dit “luxe” hotel de wekker gezet om 7.00.
Een desayuno tradicional en hoppa, 8,00 uur, daar gaan we weer. Het zou een lange tocht worden. Uit voorzorg alvast de beschermhoes om de rugzak gedaan en de regenjas aangetrokken. Het miezerde, zoals wel vaker deze week. Maar om 9,00 uur begon het echt gestaag te regenen, geleidelijk werd ik toch nat. Om 10 uur nog een kopje koffie genomen om wat op te warmen maar helaas het weer werd er niet beter op. Om 11 uur was ik doorweekt en liep ik te soppen in m’n schoenen. En al die tijd liep ik op de vluchtstrook van een tweebaansweg waar de personenauto’s en de vrachtwagens met 100 km per uur voorbij kwamen. Het was niet echt relaxed lopen, zeg maar. Voordeel was dat er nauwelijks hoogteverschillen waren en dat ik op asfalt liep zodat mn kleren redelijk schoon bleven.
Om half één was ik bij As Felgueiras en kon ik eindelijk van de grote weg af. De regen ging over in mist en al snel werd het droog. In een bushalte een pauze genomen, blikje cola opengetrokken en een banaan gegeten. En... droge sokken aangetrokken, die werden vervolgens natuurlijk ook nat maar niet zo kledder als het paar wat ik uittrok. Daarna in een rustig afdalende wandeling naar Neve, en vervolgens over de lange brug naar Ferrol gelopen. Ik was om 15.30 bij het pension, maar had gezegd dat ik er 16.00 zou zijn dus had nog tijd voor een biertje en een warm hapje.
Na het verzorgingsritueel de schoenen buiten gezet om te laten drogen en op de sandalen Ferrol bekeken. Ferrol is het Den Helder van Spanje, er is een grote marinebasis.
Bij de aangrenzende haven voor de plezierjachten begint ook de Camino Inglés, dus... om 17.45 de eerste passen van deze Camino gelopen. Hij komt namelijk langs mijn pension, wat midden in het oude centrum ligt en dan hoef ik morgen vroeg niet nog een keer naar het beginpunt. Dat scheelt tijd en kilometers.
Natuurlijk moest er ook nog gegeten en gedronken worden, vanavond in een tapasbar. Gamba’s met wilde champignons en ei, patatas in knoflooksaus en gefrituurde babyinktvisjes. Dat alles doorgespoeld met een Amstel Radler uit de tap. Als dessert Crema de Limone. Op de terugweg naar het pension nog even wat reclamefolders geritseld, niet voor de koopjes van de week, maar om in m’n schoenen te stoppen zodat hopelijk het vocht van de natte binnenvoering in het papier trekt. Oké, genoeg voor vandaag, morgen tochtje van 27 km voor de boeg, dus nu lekker slapen.