Dag 4: Lissabon - Alverca de Ribatejo

Voordat ik begin met het reisverslag van vandaag, dat niet zo heel interessant is, even een terugblik op Lissabon.
Lissabon is een prachtige stad, vooral voor jongeren. Door de heuvelachtige ligging is het best wel vermoeiend on te lopen. Maar daar hebben ze naast de trammetjes en de roltrappen hier iets op gevonden: de elektrische step. Niet zo’n lullig dingetje die wij nu ook in Nederland kennen, nee, een robuuste step waar je zelfs met z’n tweeën op kunt. Deze step gaat best wel hard, ik denk zo’n 25 km per uur en heeft een enorm bereik. Hij is overal te huur, zelfs op de hoek van de straat kun je, met ik denk je pas, zo’n ding pakken.
Dan is Lissabon schoon. De metro, de bussen en de trams zijn veilig. Lissabon is redelijk goedkoop, een menu is incl. drank zo ongeveer 25 euro.
En Lissabon is helaas nog volledig in de greep van de Covid. Overal, soms zelfs buiten, moet je een mondkapje op en staan voorschriften. ‘T is echt weer even wennen als je net van je masker bevrijd bent.
Dan over naar het verslag van vandaag, zoals ik al zei, niet wereldschokkend. Na het ontbijt, op de laatste minuten van m’n Lisboa card met de metro naar het Parque das Nacões gereden. Daar om 8:45 gestart met de Caminho Portuguese. Via de oevers van de Taag richting noorden gegaan. Bij Sacavem het binnenland in gegaan, velden vol dorre mais, stro en bamboe. Af en toe een gebied met vuilstort, ingestorte huizen en industrieterreintjes waar je ‘s avonds beter niet kunt komen. Om 11 uur de eerste korte pauze genomen. De herberg in Alpirate was dus dicht, dus door. Ik was bang, gezien het schamele pijltje bij de kathedraal dat het zoeken zo worden naar richtingaanwijzers maar niets was minder waar, de route is enorm goed aangegeven. Daar kunnen ze in Spanje wat van leren.
Na Alpirate doorgelopen via een natuurgebiedje waar ik de tweede pauze heb genomen. De eigenaar van het barretje vertelde me dat ik vandaag de derde pelgrim was, echt druk is het dus niet. Heb de hele dag alleen gelopen. Daarna naar Alverca de Ribatejo. Hier volgens plan het goedkoopste hostel opgezocht, € 17,50 voor een eenpersoonskamer. Tegenover het hostel zat een café-restaurant. Na de was van mijzelf en van de kleding naar de bar gegaan. € 1,20 voor een flesje bier, daar wordt ik nou blij van. Het restaurant ging om 19:00 uur pas open. Ik was er een kwartiertje later, was één van de eersten en 20 minuten later waren alle 150 plaatsen bezet. Op een dinsdag! Oké, het dagmenu koste incl. een halve liter wijn € 10,00. Daar kun je niet voor koken. Ik heb vanavond gekozen voor de Bife de Casa, een flan en de wijn, ook al omdat de kelners geen woord Engels spraken.
T was wel tempo werk want drie kwartier later stond ik weer buiten.
Omdat ik al had gezien dat de café’s hier pas om 8 uur open gaan en ik al eerder wil vertrekken, zo slim geweest om m’n ontbijtje voor morgen alvast bij de supermarkt te halen. Twee croissants, een donut, flesje sinaasappelsap en een watertje voor nog geen 2 euro. Vanavond dus redelijk vroeg te bed, morgen om 7 start de volgende etappe. Vandaag gelopen: 32 km. Trusten en tot morgen.